Het Musée des Confluences dankt zijn naam aan drie goede redenen. Naast de geografische ligging, aan de samenvloeiing van de Rhône en de Saône, helemaal aan het uiteinde van de Lyonese schiereiland, is dit museum de erfgenaam van talrijke in de loop der tijd erkende musea en is zijn wetenschappelijke project gebaseerd op het samenkomen van kennis en disciplines die samen een groot verhaal schetsen vanaf de oorsprong van het leven tot aan de organisatie van de menselijke samenleving, tot en met hun afbeeldingen van het hiernamaals. Met een zekere ondeugendheid hebben de ontwerpers van het gebouw voor een duidelijk organische vorm gekozen, naar het beeld van de prehistorische dieren waarvan de reuzenfossielen in de permanente tentoonstellingsruimte tronen.
De constructie ligt in de lijn van de gebruikte beelden. Het ‘kristal’ is een verbazende glaspartij waarvan het metalen geraamte met slanke krommingen zich tot op een hoogte van 40 m verheft, steunend op een soort van centrale trechter, ‘zwaarteput’ genoemd. Een hellend vlak slingert rond deze sculptuur van glas en staal en leidt naar de ingang van de ‘wolk’ die het lichaam van het museum vormt. Drie hoofdpijlers en twaalf palen dragen de imposante massa van 6600 ton staal van de ca. 650.000 elementen waarvan 25.000 ton gelaste gehelen en liggers met een overspanning van 27 m. Dit gigantische skelet, een sterk staaltje van de burgerlijke bouwkunde, zit volledig verborgen in de dubbele binnenwanden en in de mantel van het gebouw dat de getormenteerde contouren van het skelet overneemt.
